Parafia pw. Najświętszego Serca Jezusa powstała w mieście Syracuse, położonym w centralnej części stanu Nowy Jork, które swój rozwój w XIX w. zawdzięczało odkryciu złóż soli i zbudowanemu wokół nich przemysłowi wydobywczemu. Oprócz tego powstało wiele różnego rodzaju zakładów przemysłowych, m.in. fabryk samochodów – Franklin Automobile Company, Century Motor Vehicle Company, zakładów chemicznych Solvay Process Company i wytwórni mebli.
W mieście, będącym skupiskiem polskiej społeczności na tym terenie, zorganizowano wiele inicjatyw promujących zachowywanie tożsamości, w tym dwa domy polskie i dom legionistów polskich.
Początki osadnictwa polskiego sięgają 1880 r., kiedy do Syracuse przybywali emigranci z zaboru pruskiego. Początkowo Polacy uczęszczali do niemieckiego kościoła pw. św. Józefa lub Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
24 maja 1891 z inicjatywy Heleny Melnickiej odbyło się zebranie społeczności w kwestii zorganizowania parafii polskiej. Pod kierunkiem ks. Teodora Jarona sformowane zostało Towarzystwo Bratniej Pomocy pw. św. Wojciecha, którego celem było m.in. koordynowanie procesu organizowania wspólnoty. W 1892 r. komitet Towarzystwa w składzie: Jan Lewandowski, Piotr Gdaniec, Jan Kostańczyk, Adolf Kirchner z ks. Antonim Kołaszewskim reprezentował postulaty polskiej społeczności u władz diecezji. Decyzją bpa Patricka A. Luddena erygowano parafię pw. Najświętszego Serca Jezusa, a pierwsza msza odprawiona została 5 czerwca 1892 przez jej pierwszego proboszcza, ks. A. Kołaszewskiego w niemieckiej hali parafii Wniebowzięcia NMP, gdzie podjęto decyzję o budowie polskiego kościoła.
Parafia Najświętszego Serca Jezusa w Syracuse była pierwszą polską wspólnotą w diecezji i stała się macierzystą parafią dla kolejnych.
Zabudowania parafialne zlokalizowano przy Park Ave. i Lakeview Ave. Teren ten od wezwania kościoła nazywano Sercowem. Swoim zasięgiem obejmowało całe miasto i jego okolice jako parafia personalna społeczności polskiej zamieszkującej Syracuse i pobliskie tereny.
W 1910 r. przystąpiono do organizowania nowej parafii pw. św. Szczepana dla wiernych w miejscowości Oswego, położonej w odległości 60 km od Syracuse. Przedsięwzięcie to wspierał ks. proboszcz Franciszek Rusin, jak i cała parafialna społeczność Sercowa. W 1912 r. we wschodniej części miasta powstała druga polska parafia – pw. Przemienienia Pańskiego, również przy wsparciu Sercowa. W Syracuse funkcjonowała ponadto parafia Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego.
W momencie powstania parafia liczyła 124 rodziny, w 1896 r. – 200 rodzin. Brakuje danych na temat populacji parafii w późniejszych dekadach.
POLISH CATHEDRALS Tom II, strony 261-276
WYDAWNICTWO JEST DO NABYCIA WYSYŁKOWO
W KSIĘGARNI TOWARZYSTWA NAUKOWEGO KATOLICKIEGO UNIWERSYTETU LUBELSKIEGO.
LINK DO KSIĘGARNI
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
PORTAL POLONII
BADANIA NAUKOWE NAD POLONIĄ I POLAKAMI ZA GRANICĄ
PROJEKT FINANSOWANY PRZEZ MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
W KONKURSIE „POLONIA I POLACY ZA GRANICĄ 2024 - REGRANTING”
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Portal Polonii (portalpolonii.pl) łączący w swoich publikacjach rezultaty badań naukowych nad polską diasporą z bieżącymi informacjami o działalności Polonii, jest wielopłaszczyznową platformą wymiany myśli i doświadczeń: środowisk badaczy i organizacji polskich oraz polonijnych poza granicami kraju. Dotychczas te perspektywy, pomimo, że uzupełniają się w sposób naturalny, prezentowane były odrębnie. Za tym idzie nowy sposób prezentacji zagadnień związanych z życiem i aktywnością naszych rodaków, potrzebny w równym stopniu Polonii jak i środowisku akademickiemu.
Polonii – co wiemy z analiz badawczych - brakowało często usystematyzowanej, zobiektywizowanej wiedzy na temat m.in. historycznej perspektywy i zrozumienia kulturowych procesów kształtowania się polskich ośrodków na emigracji. Akademikom starającym się śledzić aktualne doniesienia pochodzące od polskich organizacji w świecie, brakowało dotychczas miejsca, w którym na podstawie metodologicznie uporządkowanych źródeł i poddanych krytycznej analizie treści, można wyznaczać trendy i kierunki badań nad Polonią. Dzięki Portalowi Polonii oba wymienione aspekty spotykają się w jednym, powszechnie dostępnym miejscu, tworząc synkretyczną całość, z perspektywą dalszego rozwoju. Portal dostarcza także – co ważne - wieloaspektowej informacji o Polonii rodakom w kraju, wśród których poczucie wspólnoty ponad granicami jest w ostatnich latach wyraźnie zauważalne.
