Parafia pw. św. Wojciecha została utworzona we wschodniej części Buffalo, w dzielnicy East Side (→ Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Buffalo), w której składzie etnicznym przez wiele dekad dominowali Polacy.
Druga parafia powstała w odpowiedzi na zwiększenie się liczby Polaków w Buffalo oraz bezpośrednio – w wyniku nieporozumień z proboszczem Janem Pitassem. W 1884 r. wobec braku przychylności władz diecezji do tej idei i w celu udowodnienia samowystarczalności finansowej nowej wspólnoty, na rogu ulic Broadway i Beck wzniesiono bez zgody biskupa tymczasową kaplicę, która wkrótce potem uległa zniszczeniu spowodowanym burzą. Starania o utworzenie parafii wspierał proboszcz niemieckiego kościoła Matki Boskiej Bolesnej ks. Heiter.
Zgody na jej utworzenie udzieliła Stolica Apostolska wobec odmowy miejscowego biskupa Stephena V. Ryana w 1886 r., niechętnie nastawionego do planów zorganizowania parafii przez grupę niedysponujących odpowiednimi funduszami robotników. Proboszczem został ks. Antoni Klawiter, który odprawił pierwszą mszę dla parafii 12 września 1886 w tymczasowej kaplicy przy ulicach Kościuszki i Sobieskiego.
Parafia powstała 2 km na północny wschód od kościoła św. Stanisława, z zabudowaniami pomiędzy Stanislaus St., Kosciuszko St. and Rother Ave. Jej granice wyznaczały Broadway St., Filmore St., Genesee St. i Bailey Ave. W 1898 r. pomiędzy kościołami św. Stanisława Biskupa i Męczennika i św. Wojciecha erygowano kolejną polską parafię – pw. Bożego Ciała. Okolice kościoła od jego wezwania nazywano Wojciechowem.
Parafia była ponadto macierzystą parafią dla wspólnot Przemienienia Pańskiego (1893), św. Łukasza (1908) i Królowej Różańca (1913), które również powstały w polskiej dzielnicy we wschodnim Buffalo. W 1895 r. kilkaset metrów na północ od kościoła powstała niezależna wspólnota Królowej Różańca Świętego.
W 2011 r. parafia św. Wojciecha w ramach reorganizacji archidiecezji została połączona z sąsiednią wspólnotą św. Jana Kantego; obecnie kościół pełni funkcje oratorium.
W pierwszym roku funkcjonowania do parafii należały 264 rodziny. W 1895 r. w wyniku niezadowolenia parafian wywołanego zmianami na stanowisku proboszcza i nieporozumieniami dotyczącymi zarządzania finansami wspólnoty, z parafii odeszło 5000 osób. Wspólnota liczyła wówczas ok. 800 rodzin. Nie ma jednak danych na temat liczebności wiernych w kolejnych dekadach.
Po II wojnie światowej rozpoczął się powolny odpływ polskich rodzin na przedmieścia. Ich miejsce zajęła ludność o innym pochodzeniu etnicznym. Postępowała również amerykanizacja. Procesy te doprowadziły do drastycznego zmniejszenia się populacji parafii i połączenia ze wspólnotą św. Jana Kantego.
POLISH CATHEDRALS Tom II, strony 209-226
WYDAWNICTWO JEST DO NABYCIA WYSYŁKOWO
W KSIĘGARNI TOWARZYSTWA NAUKOWEGO KATOLICKIEGO UNIWERSYTETU LUBELSKIEGO.
LINK DO KSIĘGARNI
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
