Parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy została erygowana w południowej części Chicago, w Bridgeport – przemysłowej dzielnicy, w której znajdowały się zakłady przetwórstwa mięsnego, stalownie i młyny (Union of the Stockyards i Union Rolling Mill, Central Manufacturing District). Teren ten w połowie XIX w. zdominowali imigranci pochodzenia irlandzkiego i niemieckiego, od lat 70. XIX w. był zasiedlany przez Czechów, Szwedów, Polaków i Litwinów. Od północy Bridgeport sąsiadował z czeską dzielnicą Pilsen, w której Polacy również stanowili znaczną grupę.
W latach 80. XIX w. polska społeczność w Bridgeport liczyła ok. 60 rodzin. Jej przedstawiciele ze względu na brak polskiego kościoła w dzielnicy oraz trudną do pokonania trasę do najbliższego polskiego kościoła św. Wojciecha zdecydowali o konieczności budowy własnej świątyni. Pierwsze fundusze pozyskali z loterii fantowej, w której główną nagrodą była krowa lub muł. W maju 1883 r. zakupiono za nie dwupiętrowy budynek na rogu Farell St. i Lyman St., służący za kaplicę, szkołę i dom sióstr nauczycielek. 15 czerwca 1883 proboszcz parafii św. Wojciecha, ks. Adolf Śnigurski, odprawił pierwszą mszę. Do 1886 r. funkcjonowała jako Misja parafii św. Wojciecha i św. Stanisława Kostki.
Zabudowania parafialne zlokalizowano przy 1039 West 32nd St., 8 km na południe od parafii św. Stanisława Kostki (→) i parafii Świętej Trójcy (→) oraz ponad 3 km na południe od parafii św. Wojciecha (→). Granice parafii wyznaczały: 31st St. od północy, Pershing Road (39th St.) od południa, rzeka Chicago (Bubbly Creek) od zachodu, jezioro Michigan od wschodu. Znaczny rozrost polskiej społeczności spowodował, że w 1910 r. ks. Antoni Nawrocki, brat ks. Stanisława, proboszcza Matki Bożej Nieustającej Pomocy, założył kolejną wspólnotę w Bridgeport, w północnej części parafii (→ Parafia św. Barbary). W bliskiej odległości zlokalizowano parafie innych narodowości, m.in. irlandzką św. Brygidy, włoskie św. Antoniego Padewskiego i Wszystkich Świętych, litewską św. Jerzego oraz niezależną polską parafię Świętego Krzyża. W 2020 r. w ramach programu archidiecezjalnego Renew My Church parafia została zreorganizowana, w jej skład weszły inne wspólnoty: pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Wszystkich Świętych i św. Antoniego.
W momencie utworzenia parafii (1886) przynależało do niej 60 rodzin. Na początku XX w. ich liczba wynosiła ok. 1600. W latach 30. społeczność tę tworzyło ok. 8000 osób. Brakuje danych dotyczących populacji parafii w kolejnych dekadach. W latach 70. i 80. w wyniku miejskich migracji do parafii napłynęła ludność pochodzenia latynoamerykańskiego.
POLISH CATHEDRALS Tom I, strony 159-174
WYDAWNICTWO JEST DO NABYCIA WYSYŁKOWO
W KSIĘGARNI TOWARZYSTWA NAUKOWEGO KATOLICKIEGO UNIWERSYTETU LUBELSKIEGO.
LINK DO KSIĘGARNI
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
