Parafia pw. św. Kazimierza, druga polska parafia w Detroit, powstała w zachodniej części miasta, Southwest Side, w dzielnicy przemysłowej. Na tym terenie na przełomie XIX i XX w. funkcjonowały zakłady przemysłu drzewnego, tytoniowego, odzieżowego, zakład produkujący wagony kolejowe American Car & Foundry i części łodzi Detroit Dry Dock Company oraz liczne cegielnie, w których zatrudnienie znajdowali Polacy, pochodzący głównie z zaboru pruskiego i uciekający przed Kulturkampfem.
Polska społeczność w zachodniej części miasta korzystała z duszpasterstwa w niemieckim kościele św. Bonifacego lub w oddalonym o 5 km kościele św. Wojciecha (→). W 1882 r. postanowiono założyć parafię, powołano komitet zbiórkowy (w składzie: Józef Raniszewski, Franciszek Raniszewski, Józef Deja, Aleksander Knopp, Franciszek Konkel, Jan Groen, Jan Dalman, Andrzej Morawski, Jan Knuth, Jan Malik, Jan Dąbecki) w celu zebrania funduszy na zakup budynku dawnego zboru luterańskiego, a po negatywnej opinii biskupa na takie działanie, zakupiono działkę pod budowę kościoła. Zgoda na założenie parafii została udzielona w październiku 1882 r., na jej proboszcza wyznaczono ks. Pawła Gutowskiego, który nabożeństwa odprawiał tymczasowo w budynku przy 18th St. lub w kościele św. Bonifacego.
Zabudowania parafialne zlokalizowano przy 23rd i Myrtle St. Początkowo parafia obejmowała wszystkich Polaków zamieszkujących zachodnią część miasta, ze wschodnią granicą na Woodward Ave., która oddzielała teren parafii św. Kazimierza od parafii św. Wojciecha. Granica od zachodu (z Jadwigowem) przebiegała na West Grand Blvd. Kościół położony był w odległości 1,5 km na południowy wschód od niemieckiego kościoła św. Bonifacego. Okolice kościoła od jego wezwania nazywano Kazimierzowem.
W 1989 r. w ramach reformy administracyjnej archidiecezji parafia została zamknięta. Obecnie w miejscu świątyni wznosi się gmach kościoła metodystycznego Clinton Chapel Church.
W momencie utworzenia parafii należało do niej 70 rodzin, w pierwszym roku funkcjonowania ich liczba wzrosła do 350. Na początku XX w. społeczność liczyła 1000 rodzin. Brakuje danych na temat liczebności parafian w kolejnych dekadach
W latach 50. i 60. wewnętrzne migracje ludności spowodowały znaczne zubożenie dzielnicy i zmianę składu etnicznego parafii, do której przybyli przedstawiciele wielu różnych narodowości: Bułgarzy, Węgrzy, Włosi, Maltańczycy, Meksykanie. W kolejnej dekadzie dzielnica zdominowana została przez ludność afroamerykańską. Równocześnie drastycznie zmniejszyła się liczba parafian. W połowie lat 80. społeczność parafii liczyła 300 rodzin, Polacy i osoby polskiego pochodzenia stanowili połowę populacji. Decyzją władz archidiecezji i w wyniku reformy parafia św. Kazimierza wraz z trzydziestoma innymi została zamknięta w 1989 r., ostatnią mszę odprawiono 25 czerwca 1989.
POLISH CATHEDRALS Tom II, strony 25-32
WYDAWNICTWO JEST DO NABYCIA WYSYŁKOWO
W KSIĘGARNI TOWARZYSTWA NAUKOWEGO KATOLICKIEGO UNIWERSYTETU LUBELSKIEGO.
LINK DO KSIĘGARNI
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
