1867-09-26 1921-10-03
Oficer Armii Imperium Rosyjskiego, generał porucznik Wojska Polskiego. W II RP brał udział w walkach o Lwów. Piastował funkcję (z mianowania Naczelnika Państwa) Ministra Spraw Wojskowych w rządach Ignacego Paderewskiego, Leopolda Skulskiego, Władysława Grabskiego i Wincentego Witosa. Jako członek rządu wchodził w skład Rady Obrony Państwa, był również członkiem Rady Wojennej. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
Urodził się 26 września 1867 w w majątku Poznajów, w ówczesnym powiecie newelskim guberni witebskiej, w rodzinie Wincentego, ziemianina i Elżbiety z Kossów.
W 1884 ukończył Korpus Kadetów w Połocku, a dwa lata później II Konstantynowską Szkołę Wojskową w Petersburgu. Od 1886 zawodowy oficer piechoty Armii Imperium Rosyjskiego. Do 1907 służył w gwardii. Po awansie na pułkownika – dowódca pułku piechoty. W I wojnie światowej dowódca brygady piechoty. Generał major z 1914. Od lutego 1915 dowodził 2 Brygadą 2 Dywizji Grenadierów(ros.. Później dowódca dywizji piechoty. Ranny w walkach, odznaczony najwyższymi rosyjskimi orderami bojowymi.
Od czerwca 1917 do lutego 1918 dowódca 3 Dywizji Strzelców w I Korpusie Polskim w Rosji. W grudniu 1917 na skutek nieporozumień z generałem Józefem Dowbor-Muśnickim został przeniesiony na stanowisko szefa wydziału mobilizacyjnego. W lutym 1918 przeniósł się na Ukrainę i organizował do maja 1918 III Korpus Polski[2]. Z jego pozostałościami dotarł do Polski.
W okresie od grudnia 1918 do lutego 1919 dowódca Grupy Operacyjnej w czasie walk o Lwów.
27 lutego 1919 Wódz Naczelny Józef Piłsudski mianował go generałem porucznikiem. Tego samego dnia Józef Piłsudski, jako Naczelnik Państwa mianował go ministrem spraw wojskowych w rządzie Ignacego Paderewskiego. Tekę ministra zachował w kolejnych rządach: Leopolda Skulskiego, Władysława Grabskiego i Wincentego Witosa. W lipcu 1920 został członkiem Rady Obrony Państwa. 9 sierpnia 1920 Naczelnik Państwa przychylając się do jego prośby zwolnił go z urzędu ministra spraw wojskowych.
Od sierpnia 1920 był przewodniczącym Oficerskiego Trybunału Orzekającego (m.in. sprawy przyjęcia do służby w Wojsku Polskim) i członkiem Rady Wojennej. Zmarł 3 października 1921 w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie .
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.